lat: MÁŃGİ /87/
зат. 1. Өмір бақи, мәңгілік .
Өкінбе, өкпелеме бүгініңе,
Өмір, өмір! Болмайды түңілуге.
Мәңгі сені жазбаған сүрінуге,
Қайта тұрып, қақың бар жүгіруге (2,189).
Ел-жұртым, сені тыңдадым,
Әрқашан саған ризамын!
Көрсеткен өзің құрметке,
Елжіреп менің тұр жаным,
Ел-жұртым, мәңгі ризамын! (3,45).
2. Мүлдем, біржола .
Батқан жоқ мамық төсек жамбасыма,
Талыға күтудемін таңды асыға.
Оп-ояу, дәл осылай отырып-ақ,
Кім кепіл мәңгі ұйықтап қалмасыма?! (1,167).
Бар-жоғы менде бір жүрек,
Ол өлсе, мәңгі кеткенім.
Сендегі семсе мың жүрек,
Келгенде жасыл көктемің,
Тірілер қайта дүркіреп (3,95).